Η πραγματική ιστορία του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ»
Το βιβλίο παρουσιάζει τη διαδρομή του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ, που γεννήθηκε στο Καρς της Μικράς Ασίας το 1915, έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη συγκρότηση της Σοβιετικής Ένωσης, αγωνίστηκε μαζί με τους άλλους Πόντιους για την επιβίωση στα βουνά του Καυκάσου και αναδείχθηκε χάρη στις ικανότητες και το σθένος του σε υψηλά αξιώματα, στη δεύτερη πατρίδα του φτάνοντας να γίνει και υφυπουργός στη Σοβιετική ΄Ενωση
Διακρίθηκε με υψηλές τιμές και μετάλλια, πολέμησε εθελοντής κατά των Γερμανών στην πολιορκία του Λένιγκραντ και ετάφη με κρατική δαπάνη σε κοιμητήριο επισήμων προσώπων στη Μόσχα.
Μέσα από τη δική του ζωή που αποτελεί τον κορμό αυτής της ιστορίας, ο συγγραφέας αναφέρεται στο έπος του Ποντιακού Ελληνισμού στη Σοβιετική Ένωση ως την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ των νέων Αργοναυτών πίσω στη Μητέρα Ελλάδα…
Στρατιωτική ταυτότητα του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ όταν εντάχθηκε το 1940 στον Κόκκινο Στρατό ως αξιωματικός του Πυροβολικού και στάλθηκε στο Λένινγκραντζάντας
Με σπάνια ντοκουμέντα ΄΄φωτογραφίζονται ΄΄
Η Μικρασιατική Καταστροφή του ’22, ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού απ’ τις προγονικές του εστίες και οι συνεχείς δοκιμασίες και περιπέτειες των Μικρασιατών προσφύγων σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτέλεσαν ένα σύγχρονο ελληνικό έπος του οποίου το περιεχόμενο και οι διαστάσεις, για διάφορους λόγους και αιτίες, συνεχίζουν να αγνοούνται από τους Έλληνες σήμερα.
Ο Μιχαήλ Κυριάκοβ , αντιπρόεδρος της περιφέρειας Βόλογκντα και προϊστάμενος των βιομηχανιών ξυλείας της περιοχής , σε τοπική γιορτή της πόλης (στο μέσο της εικόνας ) περί το 1962 .
Ειδικά για τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που μετά την Καταστροφή του ’22 κατευθύνθηκαν προς την τότε Σοβιετική Ένωση, ακόμα και σήμερα είναι περιορισμένες οι ιστορικές αναφορές και πληροφορίες.
Αγ. Πετρούπολη 1905. 200 διαδηλωτές νεκροί
Κυριακή 9 Ιανουαρίου του 1905
Κάπου 140 με 200 χιλιάδες βιομηχανικοί εργάτες της Αγίας Πετρουπολης, ευρισκόμενοι σε έσχατη ένδεια και αδυναμία να επιβιώσουν σε μια εποχή μάλιστα παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, επιχείρησαν από έξι σημεία της πόλης να πραγματοποιήσουν ειρηνική διαδήλωση διαμαρτυρίας κατευθυνόμενοι στα Χειμερινά Ανάκτορα του τσάρου Νικολάου Β΄.
Bloody Sunday, Russian Revolution, 1905
Πίστευαν πως θα μπορούσαν να παραδώσουν ένα υπόμνημα στον ίδιο τον τσάρο με τα αιτήματά τους για οκτάωρη ημερήσια απασχόληση , για αύξηση των χαμηλών ημερομισθίων τους και για καθιέρωση καθολικής ψήφου όπως πίστευαν πως είχαν το δικαίωμα να απαιτούν (...)
Η φιλειρηνική εκδήλωση των εργατών θεωρήθηκε από τα Ανάκτορα εξέγερση και χτυπήθηκε σκληρά απο το στρατό και την αστυνομία του τσάρου .
΄Οταν οι διαδηλωτές πλησίασαν στη μεγάλη πλατεία των Χειμερινών Ανακτόρων με τον χαρακτηριστικό οβελίσκο στο κέντρο της, με σκοπό να επιδώσουν το υπόμνημα που είχαν ετοιμάσει , αξιωματικοί του τσάρου έδωσαν εντολή στο στρατό να στρέρψει τα όπλα ενάντια στους άοπλους εργάτες και τα γυναικόπαιδα που τους ακολουθούσαν . Στο μακελειό που ακολούθησε βρήκαν το θάνατο 200 διαδηλωτές και τραυματίστηκαν περίπου 800 από τις σφαίρες της ανακτορικής φρουράς
ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΑΣΤΕΙΑ
Δεν είναι να γράψεις κάτι για το Στάλιν και την άλλη ώρα θα σε πάρουν παραμάζωμα οι "ζηλωτές" της εξουσίας και του έργου του .΄Ομως και αυτός έλεγε αστεία και μάλιστα σε πολλά απο αυτά πρωταγωνιστής ήταν ο ίδιος και γελούσε με τρανταχτό -όπως λένε- γέλιο κάτω απο τις μεγάλες μαύρες μουστάκες του . Να ένα απο αυτά :
Το βιβλίο παρουσιάζει τη διαδρομή του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ, που γεννήθηκε στο Καρς της Μικράς Ασίας το 1915, έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη συγκρότηση της Σοβιετικής Ένωσης, αγωνίστηκε μαζί με τους άλλους Πόντιους για την επιβίωση στα βουνά του Καυκάσου και αναδείχθηκε χάρη στις ικανότητες και το σθένος του σε υψηλά αξιώματα, στη δεύτερη πατρίδα του φτάνοντας να γίνει και υφυπουργός στη Σοβιετική ΄Ενωση
Διακρίθηκε με υψηλές τιμές και μετάλλια, πολέμησε εθελοντής κατά των Γερμανών στην πολιορκία του Λένιγκραντ και ετάφη με κρατική δαπάνη σε κοιμητήριο επισήμων προσώπων στη Μόσχα.
Μέσα από τη δική του ζωή που αποτελεί τον κορμό αυτής της ιστορίας, ο συγγραφέας αναφέρεται στο έπος του Ποντιακού Ελληνισμού στη Σοβιετική Ένωση ως την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ των νέων Αργοναυτών πίσω στη Μητέρα Ελλάδα…
Στρατιωτική ταυτότητα του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ όταν εντάχθηκε το 1940 στον Κόκκινο Στρατό ως αξιωματικός του Πυροβολικού και στάλθηκε στο Λένινγκραντζάντας
Με σπάνια ντοκουμέντα ΄΄φωτογραφίζονται ΄΄
Η Μικρασιατική Καταστροφή του ’22, ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού απ’ τις προγονικές του εστίες και οι συνεχείς δοκιμασίες και περιπέτειες των Μικρασιατών προσφύγων σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτέλεσαν ένα σύγχρονο ελληνικό έπος του οποίου το περιεχόμενο και οι διαστάσεις, για διάφορους λόγους και αιτίες, συνεχίζουν να αγνοούνται από τους Έλληνες σήμερα.
Ο Μιχαήλ Κυριάκοβ , αντιπρόεδρος της περιφέρειας Βόλογκντα και προϊστάμενος των βιομηχανιών ξυλείας της περιοχής , σε τοπική γιορτή της πόλης (στο μέσο της εικόνας ) περί το 1962 .
Ειδικά για τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που μετά την Καταστροφή του ’22 κατευθύνθηκαν προς την τότε Σοβιετική Ένωση, ακόμα και σήμερα είναι περιορισμένες οι ιστορικές αναφορές και πληροφορίες.
ΑΠΟΣΠΑΣΑΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Αγ. Πετρούπολη 1905. 200 διαδηλωτές νεκροί
Κυριακή 9 Ιανουαρίου του 1905
Κάπου 140 με 200 χιλιάδες βιομηχανικοί εργάτες της Αγίας Πετρουπολης, ευρισκόμενοι σε έσχατη ένδεια και αδυναμία να επιβιώσουν σε μια εποχή μάλιστα παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, επιχείρησαν από έξι σημεία της πόλης να πραγματοποιήσουν ειρηνική διαδήλωση διαμαρτυρίας κατευθυνόμενοι στα Χειμερινά Ανάκτορα του τσάρου Νικολάου Β΄.
Bloody Sunday, Russian Revolution, 1905
Πίστευαν πως θα μπορούσαν να παραδώσουν ένα υπόμνημα στον ίδιο τον τσάρο με τα αιτήματά τους για οκτάωρη ημερήσια απασχόληση , για αύξηση των χαμηλών ημερομισθίων τους και για καθιέρωση καθολικής ψήφου όπως πίστευαν πως είχαν το δικαίωμα να απαιτούν (...)
Η φιλειρηνική εκδήλωση των εργατών θεωρήθηκε από τα Ανάκτορα εξέγερση και χτυπήθηκε σκληρά απο το στρατό και την αστυνομία του τσάρου .
΄Οταν οι διαδηλωτές πλησίασαν στη μεγάλη πλατεία των Χειμερινών Ανακτόρων με τον χαρακτηριστικό οβελίσκο στο κέντρο της, με σκοπό να επιδώσουν το υπόμνημα που είχαν ετοιμάσει , αξιωματικοί του τσάρου έδωσαν εντολή στο στρατό να στρέρψει τα όπλα ενάντια στους άοπλους εργάτες και τα γυναικόπαιδα που τους ακολουθούσαν . Στο μακελειό που ακολούθησε βρήκαν το θάνατο 200 διαδηλωτές και τραυματίστηκαν περίπου 800 από τις σφαίρες της ανακτορικής φρουράς
ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΑΣΤΕΙΑ
Δεν είναι να γράψεις κάτι για το Στάλιν και την άλλη ώρα θα σε πάρουν παραμάζωμα οι "ζηλωτές" της εξουσίας και του έργου του .΄Ομως και αυτός έλεγε αστεία και μάλιστα σε πολλά απο αυτά πρωταγωνιστής ήταν ο ίδιος και γελούσε με τρανταχτό -όπως λένε- γέλιο κάτω απο τις μεγάλες μαύρες μουστάκες του . Να ένα απο αυτά :
"Κάποτε -διηγείται ο ίδιος ο Στάλιν- τον επισκέφθηκε ...
στο Κρεμλίνο μια πολυμελής αντιπροσωπεία Γεωργιανών για να του εκθέσει ένα σοβαρό αίτημα . ΄Οταν οι συμπατριώτες του παρουσίασαν το θέμα και η ακρόαση τελείωσε άρχισαν να αποχωρούν.
Τότε ο Στάλιν ψάχνει να βρει την πίπα του και δεν τη βρίσκει πουθενά . Καλεί αμέσως τον επίσης Γεωργιανό Λαβρέντι Μπέρια , αρχηγό της μυστικής σοβιετικής αστυνομίας , και του λέει :
"Πιάσε την αντιπροσωπεία και βρες ποιός πήρε την πίπα μου" . Ο Μπέρια φεύγει αμέσως για να εκτελέσει την εντολή , αλλά ο Στάλιν ψάχνοντας καλύτερα στο γραφείο του βρίσκει την πίπα του κάτω από ένα βιβλίο . Φωνάζει τότε τον Μπέρια και του λέει: " Σταμάτα . Βρήκα την πίπα μου" .
"Πολύ αργά", απαντάει ο Μπέρια ," η μισή αντιπροσωπεία παραδέχθηκε ότι πήρε την πίπα σου και η άλλη μισή πέθανε στην ανάκριση ..."
στο Κρεμλίνο μια πολυμελής αντιπροσωπεία Γεωργιανών για να του εκθέσει ένα σοβαρό αίτημα . ΄Οταν οι συμπατριώτες του παρουσίασαν το θέμα και η ακρόαση τελείωσε άρχισαν να αποχωρούν.
Τότε ο Στάλιν ψάχνει να βρει την πίπα του και δεν τη βρίσκει πουθενά . Καλεί αμέσως τον επίσης Γεωργιανό Λαβρέντι Μπέρια , αρχηγό της μυστικής σοβιετικής αστυνομίας , και του λέει :
"Πιάσε την αντιπροσωπεία και βρες ποιός πήρε την πίπα μου" . Ο Μπέρια φεύγει αμέσως για να εκτελέσει την εντολή , αλλά ο Στάλιν ψάχνοντας καλύτερα στο γραφείο του βρίσκει την πίπα του κάτω από ένα βιβλίο . Φωνάζει τότε τον Μπέρια και του λέει: " Σταμάτα . Βρήκα την πίπα μου" .
"Πολύ αργά", απαντάει ο Μπέρια ," η μισή αντιπροσωπεία παραδέχθηκε ότι πήρε την πίπα σου και η άλλη μισή πέθανε στην ανάκριση ..."
Ο Συγγραφέας Απόστολος Παπαγιαννόπουλος
http://apapagianopoulos.blogspot.com/
Γεννήθηκε στην Καρδίτσα, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη . Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης και επί 35 χρόνια υπήρξε διευθυντής στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης αρμόδιος για αρχιτεκτονικά , πολεοδομικά , αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά θέματα .
Ασχολήθηκε με την ιστορία της Θεσσαλονίκης , της Μακεδονίας και της Σύγχρονης Ελλάδας , με την μελέτη και ανάδειξη ιστορικών μνημείων και τόπων καθώς και με την αξιοποίηση της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς .
Yπήρξε κατ΄επανάληψη μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης και οργάνωσε πολλές εκδηλώσεις γύρω από κοινωνικά και ιστορικά θέματα ενώ εκπροσώπησε το Δήμο Θεσσαλονίκης σε ανάλογα ελληνικά και διεθνή συνέδρια ως εισηγητής. Υπήρξε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ – Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας) .
Επίσης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) και του Ελληνικού Τμήματος του ICOMOS της UNESCO για την προστασία της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς και των Μνημείων. Εκπροσώπησε τον Δήμο Θεσσαλονίκης στο Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Υπουργείου Β. Ελλάδος καθώς και στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Θεσσαλονίκης ενώ μετείχε στις Επιτροπές που συγκροτήθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού για την ανάδειξη και προστασία της Αρχαίας Αγοράς των Βυζαντινών Τειχών , του Επταπυργίου και του Τόξου του Γαλερίου στη Θεσσαλονίκη.
Στα χρόνια 1998 ως το 2003 υπήρξε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ στα χρόνια 2002 και 2003 υπήρξε Σύμβουλος για Πολιτιστικά Θέματα στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).
Έγραψε τα παρακάτω βιβλία
Γεννήθηκε στην Καρδίτσα, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη . Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης και επί 35 χρόνια υπήρξε διευθυντής στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης αρμόδιος για αρχιτεκτονικά , πολεοδομικά , αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά θέματα .
Ασχολήθηκε με την ιστορία της Θεσσαλονίκης , της Μακεδονίας και της Σύγχρονης Ελλάδας , με την μελέτη και ανάδειξη ιστορικών μνημείων και τόπων καθώς και με την αξιοποίηση της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς .
Yπήρξε κατ΄επανάληψη μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης και οργάνωσε πολλές εκδηλώσεις γύρω από κοινωνικά και ιστορικά θέματα ενώ εκπροσώπησε το Δήμο Θεσσαλονίκης σε ανάλογα ελληνικά και διεθνή συνέδρια ως εισηγητής. Υπήρξε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ – Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας) .
Επίσης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) και του Ελληνικού Τμήματος του ICOMOS της UNESCO για την προστασία της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς και των Μνημείων. Εκπροσώπησε τον Δήμο Θεσσαλονίκης στο Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Υπουργείου Β. Ελλάδος καθώς και στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Θεσσαλονίκης ενώ μετείχε στις Επιτροπές που συγκροτήθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού για την ανάδειξη και προστασία της Αρχαίας Αγοράς των Βυζαντινών Τειχών , του Επταπυργίου και του Τόξου του Γαλερίου στη Θεσσαλονίκη.
Στα χρόνια 1998 ως το 2003 υπήρξε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ στα χρόνια 2002 και 2003 υπήρξε Σύμβουλος για Πολιτιστικά Θέματα στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).
Έγραψε τα παρακάτω βιβλία
:
· «Ρωσοαγγλογάλλος- Οι δυνάστες του Ελληνικού λαού στην προεπαναστατική Ελλάδα» , Εκδ. Ρέκος (1981)
· «Ιστορία της Θεσσαλονίκης», Εκδ. Ρέκος (1982 , 1997)
· «Τα μνημεία της Θεσσαλονίκης», Εκδ. Ρέκος (1983)
· «Θεσσαλονίκη : 2300 χρόνια», Εκδ. Δ.Θ. (Επιμ.) , (1985)
· «Τα παιδιά του Δευκαλίωνα – Η Ελλάδα της προκλασικής εποχής» , Εκδ. Ρέκος (1988)
· «Κατοχή – Εθνική Αντίσταση – Εμφύλιος»,Εκδ. Αλέξανδρος (1994)
· « ΄Αγιον ΄Ορος – Επιχείρηση ΄Αντώνιος Μπουλάτοβιτς» , (ιστορικό μυθιστόρημα) Εκδ. Ελληνικά Γράμματα (2000)
· «Το πέρασμα του Λαιμού» , (ιστορικό μυθιστόρημα), Εκδ.Παρατηρητής (2003)
· «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ …εν θερμώ- Ο συγκλονιστικός 20ος αιώνας της πόλης», (τρίτομο) , Εκδ. Μαλλιάρης – Παιδεία (2009)
· «Ρωσοαγγλογάλλος- Οι δυνάστες του Ελληνικού λαού στην προεπαναστατική Ελλάδα» , Εκδ. Ρέκος (1981)
· «Ιστορία της Θεσσαλονίκης», Εκδ. Ρέκος (1982 , 1997)
· «Τα μνημεία της Θεσσαλονίκης», Εκδ. Ρέκος (1983)
· «Θεσσαλονίκη : 2300 χρόνια», Εκδ. Δ.Θ. (Επιμ.) , (1985)
· «Τα παιδιά του Δευκαλίωνα – Η Ελλάδα της προκλασικής εποχής» , Εκδ. Ρέκος (1988)
· «Κατοχή – Εθνική Αντίσταση – Εμφύλιος»,Εκδ. Αλέξανδρος (1994)
· « ΄Αγιον ΄Ορος – Επιχείρηση ΄Αντώνιος Μπουλάτοβιτς» , (ιστορικό μυθιστόρημα) Εκδ. Ελληνικά Γράμματα (2000)
· «Το πέρασμα του Λαιμού» , (ιστορικό μυθιστόρημα), Εκδ.Παρατηρητής (2003)
· «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ …εν θερμώ- Ο συγκλονιστικός 20ος αιώνας της πόλης», (τρίτομο) , Εκδ. Μαλλιάρης – Παιδεία (2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου